حمله پهپادی بامداد یکشنبه کشورمان به عمق خاک سرزمین‌های اشغالی و عبور این پرنده‌های هدایت پذیر از سپر پدافندی و گنبد آهنی اسراییل که پشتشان به آن گرم بود باعث شد تا گسترده‌ترین حمله پهپادی در تاریخ جنگ‌های جهان رقم بخورد.
یکی از نمونه‌های روبه پیشرفت و توسعه از آغاز جنگ تحمیلی تا کنون «صنعت پهپادی» یا همان (پرنده هدایت‌پذیر از دور) است. «موشک بالستیک جزو سلاح‌هایی بود که آمریکا به هیچ وجه به ما نداد و اکنون قدرت موشک بالستیک ایران در جهان برتر است. به همین نحو قدرت پهپادی ما هم افزایش یافت. در جنگ تحمیلی با یک اسباب‌بازی وارداتی کار پهپاد را با نصب دوربین در زیر آن آغاز کردیم ولی اکنون قدرت پهپادی ما به جهان طعنه می‌زند.» اکنون پهپادهای ایرانی کابوسی برای دشمنان و ابزاری امید بخش برای هم‌وطنانمان است.» (سخنان سرلشکر محمد باقری رئیس ستاد کل تیروهای مسلح در همایش «دفاع مقدس و تأثیر آن بر امنیت ملی جمهوری اسلامی ایران و منطقه غرب آسیا).
دانشمندان ما در طول جنگ، با تولید و بهره‌برداری از هواپیماهای مدل «تلاش» و «مهاجر»، شاهد سهمی در خور در اطلاعات عملیات ایفا کردند.
موفقیت در صنعت ساخت و به‌کارگیری اطلاعاتی پرنده‌های بدون سرنشین با امور حفاظتی باعث شد که تا سال ۱۳۶۶ دشمن از کارآیی این پرنده‌ها بی‌خبر بماند و به‌دلیل ساختار ساده آنها نتواند حتی یکی از آنها را با انواع جنگ‌افزارهای خود ساقط کند. موفقیت برنامه پهپاد ایران در مواجهه با تحریم‌های سنگین، الگویی برای نهادهای دفاعی و امنیتی سایر کشورها شده، به‌ویژه سازمان تحقیق و توسعه دفاعی (DRDO) است که دهه‌هاست برنامه پهپادی گسترده‌ای دارد.
برنامه پهپادهای نظامی ایران با پیشرفت روزافزون با هدف ارتقای ناوگان اطلاعاتی و البته تجسسی و شناسایی و توانمندسازی پهپادها به منظور اجرای حملات هوایی انجام گرفته است. فقط در یک دهه گذشته، ایران از پهپادهای نوین پرشماری رونمایی کرده است که خیلی از آنها در نبرد به کار گرفته شده‌اند و پیشرفت پهپادی ایران را به نمایش گذاشته‌اند.
یکی دیگر از شاهکارهای متمایز هوایی در سطح جهان ۴۳ سال پیش توسط خلبان نیروی هوایی ارتش در قالب«»H۳ با حمله به عمق خاک عراق رقم خود که مایه حیرت کارشناسان نظامی جهان شد.
به عبارت روشن‌تر، عملیات حمله به پایگاه‌های هوایی عراق موسوم به «اچ ۳ » یا همان حمله به پایگاه هوایی الولید که در ۱۵ فروردین ۱۳۶۰ اجرا شد را می‌توان از بزرگ‌ترین عملیات‌های هوایی جهان قلمداد کرد که تیزپروازان نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران توانستند در زمانی کمتر از پنج ساعت پرواز و با چهار بار سوختگیری هوایی و طی مسافتی بیش از هزار کیلومتر در سکوت مطلق رادیویی، حماسه‌ای رقم زنند که همه کارشناسان هوایی را انگشت به دهان بگذارند و زخمی عمیق بر پیکر ارتش بعثی وارد کنند.
همین عملیات نیروی هوایی ایران بود که باعث شد ضربه محکمی به عراق وارد شده و ۴۸ فروند هواپیماهای شکاری، بمب افکن (شامل میگ۲۱، میگ ۲۳، سوخو ۲۰، سوخو ۲۲، توپولف ۱۶ و میراژ) منهدم یا آسیب جدی دید.این عملیات که از لحاظ فنی از پیچیده ترین عملیات های جهان محسوب می شود با چهار بار سوختگیری انجام شد و در طی آن جنگنده های ایرانی سه هزار و ۵۰۰ کیلومتر را طی کردند تا به محل عملیات برسند.
